Άμποτ, Γουλιέλμος

Αστροφυσικός, καθηγητής πανεπιστημίου και λογοτέχνης. Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1906. Σπούδασε στο Πανεπιστήμιο Αθηνών (φυσική και αστρονομία) και μετεκπαιδεύτηκε στην αστροφυσική σε πανεπιστήμια του εξωτερικού (Μίσιγκαν, Αλάσκα, Παρίσι), ενώ αναγορεύτηκε διδάκτορας των φυσικών επιστημών στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Σταδιοδρόμησε ως επίκουρος καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, ως ερευνητής στο Αστεροσκοπείο Μίσιγκαν και στο Ινστιτούτο Αστροφυσικής του Παρισιού, ως καθηγητής της γεωφυσικής έρευνας στο Πανεπιστήμιο της Αλάσκας και ως επιστημονικός συνεργάτης του ΝΑΤΟ. Έγραψε αρκετά επιστημονικά άρθρα, μελέτες και βιβλία, ενώ παράλληλα ασχολήθηκε και με τη λογοτεχνία. Στα ελληνικά γράμματα παρουσιάστηκε το 1936 με τη δημοσίευση του μυθιστορήματός του Γη και Νερό, στο οποίο περιγράφεται η ζωή μιας ομάδας λεπρών στο νησί Σπιναλόγκα. Άλλα λογοτεχνικά έργα του: Επιδρομή (1946, πεζογράφημα), Δημήτριος Γαβριήλ (1960, αναφέρεται στους Έλληνες μετανάστες της Αμερικής), Ιόλη, Συμεών κ.ά. Επιστημονικά έργα του: Περί μεταβλητών αστέρων, Περί των κηφοειδών, Το ηλιακόν στέμμα, Το σέλας κ.ά. Έχει τιμηθεί με το βραβείο της Ακαδημίας Αθηνών (1974), με διάφορα κρατικά βραβεία κ.ά.